listwy mdf
kanie kojarzy nam się ze średnio dobrze urządzoną przestrzenią to? zmieńmy to! Przecież już niewielkim kosztem można sprawić, że nasze otoczenie nabierze pożądanego charakteru. Przede wszystkim postawmy na to, by zmienić swoje ściany, zawiesić na nich piękne obrazy, przemalować i zamontować ciekawą sztukaterię. Może być ona dla nas zupełnie czymś nowym, albo i dobrem, którym cieszyliśmy się już od dawna. W każdym razie warto jest urozmaicić swoje wnętrza piękną sztukaterią. Odważmy się na to już dziś, a jutro z uśmiechem na twarzy pokazywać będziemy bliskim piękno swoich pokoi. Wiedza praktyczna - zalety i wady MDFZalety płyty MDF doskonałe podłoże dla fornirów, folii 3D, papierów dekoracyjnych melaminowanych; izotropowa (jej właściwości są takie same we wszystkich kierunkach, na skutek braku ziarna), nie ma tendencji do podziału; elastyczna, może być stosowana do powierzchni zakrzywionych; łatwa w kształtowaniu, daje się łatwo frezować w dowolny sposób; dzięki odpowiednim dodatkom może mieć różne właściwości (np. wilgocioodporna, niezapalna, barwiona w całym przekroju itd.); dostępna w wielu grubościach i formatach; łatwa do wykończenia (np. farbą). Wady płyty MDF niskiej jakości płyta MDF może puchnąć i łamać się; tępi ostrza szybciej niż wiele odmian drewna; wprowadzanie wkrętów w krawędź płyty generalnie spowoduje efekt podobny do rozwarstwienia; podlega znacznemu skurczowi w środowisku o niskiej wilgotności; różna chłonność lakieru na krawędzi i powierzchni, wymaga gruntowania na powierzchniach poprzecznych; malowanie farbami lateksowymi jest trudne ze względu na szybkie wchłanianie wody.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yta_MDFLubisz wiedzieć więcej?O twardości drewnaTwardość drewna ? obok gęstości jedna z cech charakteryzująca materiał jakim jest drewno. Określanie twardości drewna w porównaniu z innymi materiałami jest trudne, ponieważ niejednorodna jest struktura drewna (drewno wczesne, drewno późne). Na wyniki pomiaru ma także wpływ wilgotność drewna, a także rodzaj przekroju na którym dokonywany jest pomiar. Twardość poszczególnych gatunków porównywać możemy tylko w oparciu o wyniki otrzymane przy zastosowaniu tej samej metody pomiaru. Na początku XX w. rozpoczęto próby nad określeniem metody pomiaru, która dawałaby porównywalne i powtarzalne wyniki. Pierwszym był Bugsen, którego metoda pomiaru polegała na wbijaniu w drewno igły o określonej średnicy na stałą głębokość 2 mm. Siła potrzebna do tego była wartością określającą twardość drewna. Jednak ten rodzaj pomiaru dawał dość nierówne wyniki ze względu na niejednorodność drewna wczesnego i późnego. Metodę tę zastąpiono metodą Janki, która polega na wciskaniu kulki stalowej o określonej średnicy (11,284 mm) w próbkę drewna. Badanie wykonuje się na specjalnej maszynie i trwa ok. 2 minut. Szybkość obciążania powinna wynosić 320 - 480 kG/min. Wynik wyrażony jest w kG/cm2 lub MPa. Dokonuje się co najmniej 4 wciski na każdym przekroju, więc jest możliwość uśrednienia pomiarów. Metoda ta też nie jest idealna, ale jest obecnie najbardziej rozpowszechniona. Nowszą metodą, która sprawdza się lepiej np. w przypadku drewna iglastego, które ma niejednorodną strukturę jest metoda Brinella. Polega ona, podobnie jak w metodzie Janki, na wciskaniu kulki o średnicy 10 mm w próbkę drewna, jednak mierzy się nie siłę potrzebną do wciskania kulki, bo ta jest stała, a średnicę odciśniętego wgniecenia. Siłę potrzebną do wciśnięcia kulki różnicuje się w zależności od gęstości drewna. Np. dla drewna o małej gęstości stosuje się siłę 10 kG, dla bardzo zwartych 100 kG. Czas badania trwa ok. 1 minuty.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Twardo%C5%9B%C4%87_drewna
kanie kojarzy nam się ze średnio dobrze urządzoną przestrzenią to? zmieńmy to! Przecież już niewielkim kosztem można sprawić, że nasze otoczenie nabierze pożądanego charakteru. Przede wszystkim postawmy na to, by zmienić swoje ściany, zawiesić na nich piękne obrazy, przemalować i zamontować ciekawą sztukaterię. Może być ona dla nas zupełnie czymś nowym, albo i dobrem, którym cieszyliśmy się już od dawna. W każdym razie warto jest urozmaicić swoje wnętrza piękną sztukaterią. Odważmy się na to już dziś, a jutro z uśmiechem na twarzy pokazywać będziemy bliskim piękno swoich pokoi. Wiedza praktyczna - zalety i wady MDFZalety płyty MDF doskonałe podłoże dla fornirów, folii 3D, papierów dekoracyjnych melaminowanych; izotropowa (jej właściwości są takie same we wszystkich kierunkach, na skutek braku ziarna), nie ma tendencji do podziału; elastyczna, może być stosowana do powierzchni zakrzywionych; łatwa w kształtowaniu, daje się łatwo frezować w dowolny sposób; dzięki odpowiednim dodatkom może mieć różne właściwości (np. wilgocioodporna, niezapalna, barwiona w całym przekroju itd.); dostępna w wielu grubościach i formatach; łatwa do wykończenia (np. farbą). Wady płyty MDF niskiej jakości płyta MDF może puchnąć i łamać się; tępi ostrza szybciej niż wiele odmian drewna; wprowadzanie wkrętów w krawędź płyty generalnie spowoduje efekt podobny do rozwarstwienia; podlega znacznemu skurczowi w środowisku o niskiej wilgotności; różna chłonność lakieru na krawędzi i powierzchni, wymaga gruntowania na powierzchniach poprzecznych; malowanie farbami lateksowymi jest trudne ze względu na szybkie wchłanianie wody.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/P%C5%82yta_MDFLubisz wiedzieć więcej?O twardości drewnaTwardość drewna ? obok gęstości jedna z cech charakteryzująca materiał jakim jest drewno. Określanie twardości drewna w porównaniu z innymi materiałami jest trudne, ponieważ niejednorodna jest struktura drewna (drewno wczesne, drewno późne). Na wyniki pomiaru ma także wpływ wilgotność drewna, a także rodzaj przekroju na którym dokonywany jest pomiar. Twardość poszczególnych gatunków porównywać możemy tylko w oparciu o wyniki otrzymane przy zastosowaniu tej samej metody pomiaru. Na początku XX w. rozpoczęto próby nad określeniem metody pomiaru, która dawałaby porównywalne i powtarzalne wyniki. Pierwszym był Bugsen, którego metoda pomiaru polegała na wbijaniu w drewno igły o określonej średnicy na stałą głębokość 2 mm. Siła potrzebna do tego była wartością określającą twardość drewna. Jednak ten rodzaj pomiaru dawał dość nierówne wyniki ze względu na niejednorodność drewna wczesnego i późnego. Metodę tę zastąpiono metodą Janki, która polega na wciskaniu kulki stalowej o określonej średnicy (11,284 mm) w próbkę drewna. Badanie wykonuje się na specjalnej maszynie i trwa ok. 2 minut. Szybkość obciążania powinna wynosić 320 - 480 kG/min. Wynik wyrażony jest w kG/cm2 lub MPa. Dokonuje się co najmniej 4 wciski na każdym przekroju, więc jest możliwość uśrednienia pomiarów. Metoda ta też nie jest idealna, ale jest obecnie najbardziej rozpowszechniona. Nowszą metodą, która sprawdza się lepiej np. w przypadku drewna iglastego, które ma niejednorodną strukturę jest metoda Brinella. Polega ona, podobnie jak w metodzie Janki, na wciskaniu kulki o średnicy 10 mm w próbkę drewna, jednak mierzy się nie siłę potrzebną do wciskania kulki, bo ta jest stała, a średnicę odciśniętego wgniecenia. Siłę potrzebną do wciśnięcia kulki różnicuje się w zależności od gęstości drewna. Np. dla drewna o małej gęstości stosuje się siłę 10 kG, dla bardzo zwartych 100 kG. Czas badania trwa ok. 1 minuty.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Twardo%C5%9B%C4%87_drewna